Sprawa dotyczyła stażysty pochodzącego z Indii. Annuddh K. złożył wniosek w okręgowej radzie lekarskiej w Szczecinie o przyznanie wykonywania zawodu lekarza. Otrzymał on 25 lipca 2013 roku od wojewody pozwolenie na zamieszkanie w Polsce, obowiązujące do lipca 2014 roku.

Okręgowa Rada Lekarska w październiku 2013 roku przyznała lekarzowi prawo wykonywania zawodu lekarza na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej ważne do lipca 2014 roku. 

Prawo pobytu lekarza jest najważniejsze

Rada powołała się na art. 7 ust. 1 pkt 8 ustawy z 5 grudnia 1996 roku o zawodach lekarza i lekarza dentysty. Stwierdziła, że jednym z warunków przyznania prawa wykonywania zawodu lekarza jest uzyskanie prawa pobytu na terytorium RP zgodnie z odrębnymi przepisami oraz wskazała na § 29 ust. 2 pkt 1 regulaminu szczegółowego trybu postępowania w sprawach przyznawania prawa wykonywania zawodu i lekarza dentysty. 

Paragraf ten mówi, że lekarz cudzoziemiec zamierzający kontynuować wykonywanie zawodu w celu ponownego przyznania mu tego prawa składa we właściwej terytorialnie izbie dokument uprawniający do pobytu na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej.

Lekarz wniósł odwołanie od tej uchwały, ale Naczelna Rada Lekarska nie przyznała mu racji. Wobec tego skierował sprawę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, uznając, że NRL dokonała wadliwej wykładni ( art. 7 ust. 1 pkt 8 ustawy z 5 grudnia 1996 roku o zawodach lekarza i lekarza dentysty) Jego zdaniem czas wykonywania zawodu nie jest tożsamy z czasem określającym okres zezwolenia na zamieszkanie na terytorium RP.

WSA: uprawnienie na czas określony

Wojewódzki Sąd Administracyjny nie podzielił argumentów lekarza i utrzymał uchwałę Rady w mocy. Sąd stwierdził, że dokument uprawniający do pobytu na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej jest dokumentem wymaganym do przyznania prawa wykonywania zawodu lekarza cudzoziemcowi niebędącemu obywatelem państwa członkowskiego Unii Europejskiej. W zależności od okresu, na jaki zostało mu udzielone zezwolenie na zamieszkanie na terytorium RP, okręgowa rada lekarska przyznaje prawo wykonywania zawodu lekarza na stałe albo na czas określony.

Z powodu ograniczonego czasowo zezwolenia na pobyt z lipca 2013 roku prawidłowo przyznano skarżącemu prawo wykonywania zawodu lekarza na okres czasowy objęty zezwoleniem na zamieszkanie w Polsce do 24 lipca 2014 r. - dodał WSA i skargę lekarza oddalił.

Lekarz złożył skargę kasacyjną, wskazując na naruszenie art. 7 ust. 1 pkt. 8 ustawy o zawodzie lekarza. Zdaniem skarżącego spełnił on wszystkie warunki; złożył z wynikiem pozytywnym Lekarski Egzamin Końcowy i uzyskał prawo pobytu na terytorium Polski, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę cudzoziemca. Według sędziego sprawozdawcy zarzuty naruszenia ustawy były niesłuszne. Ustawa o zawodzie lekarza przewiduje, że prawo wykonywania zawodu może być wydane na czas określony. Przy przyznawaniu takiego prawa nie pozostawiono elementu uznaniowego; w tym wypadku interes strony czy słuszny interes społeczny nie ma znaczenia - podkreśliła sędzia Barbara Adamiak. - Naczelna Rada Lekarska nie mogła inaczej postąpić - dodała.

Sygnatura akt II OSK 464/15, wyrok z 29 listopada 2016 roku.