Wśród założycieli organizacji są także przedstawiciele Polskiej Izby Informatyki Medycznej (PIIM), Stowarzyszenia Twórców Oprogramowania Rynku Medycznego (STORM), Centrum Systemów Informacyjnych Ochrony Zdrowia (CSIOZ), producentów oprogramowania, podmiotów medycznych, konsultanci oraz inne osoby zainteresowane tematem standardów interoperacyjności w ochronie zdrowia.
Health Level Seven (HL7) International to międzynarodowa organizacja non-profit, której celem jest tworzenie i rozpowszechnianie standardów interoperacyjności w obszarze ochrony zdrowia. Organizacje lokalne HL7 funkcjonują w kilkudziesięciu krajach na całym świecie. HL7 International utrzymuje i rozwija szereg standardów, w tym znane w Polsce: HL7 version 2 (messaging)–wciąż najpopularniejszy w polskich systemach IT mechanizm wymiany komunikatów zawierających dane medyczne pacjentów orazHL7 CDA (Clinical Document Architecture), który specyfikuje strukturę i semantykę elektronicznych dokumentów medycznych na potrzeby ich wymiany między usługodawcami oraz udostępniania pacjentom. HL7 CDA jest standardem aktualnie wdrażanym w Polsce w ramach rządowych projektów e-Zdrowia, co ma umożliwić elektronizację i wymianę dokumentacji medycznej w skali całego kraju.
Nową inicjatywą HL7 jest standard HL7 FHIR – nowoczesny, z założenia łatwy w implementacji framework wraz ze specyfikacją interfejsów, umożliwiający interoperacyjną wymianę danych medycznych.
Utrzymujące się do dziś duże rozpowszechnienie standardu HL7 version 2jest w dużej mierze związane z wykorzystaniem go do elektronicznej wymiany zleceń i wyników badań laboratoryjnych między systemami świadczeniodawców a laboratoriami diagnostycznymi. Standard dobrze sprawdził się w praktyce, pozwalając dostawcom oprogramowania na spełnianie wymagań integracyjnych podmiotów medycznych.
[-DOKUMENT_HTML-]
Pierwsze wdrożenie w Polsce na dużą skalę standardu HL7 CDA miało miejsce w roku 2010, kiedy Grupa Lux Med wprowadziła elektroniczną dokumentację medyczną w swoich ponad 100 placówkach w całym kraju. Do podpisywania dokumentów użyto kwalifikowanego podpisu elektronicznego. Od tego czasu zaczęły się pojawiać kolejne wdrożenia elektronicznej dokumentacji medycznej zgodne z HL7 CDA, a w roku 2012 Centrum Systemów Informacyjnych Ochrony Zdrowia (CSIOZ) poleciło HL7 CDA jako standard krajowy. W kolejnym roku opublikowano pierwszą wersję Polskiej Implementacji Krajowej HL7 CDA.
HL7 CDA to standard wykorzystujący XML jako format zapisu struktury i semantyki dokumentów medycznych, a jego podstawowym założeniem jest umożliwienie ich bezpiecznej wymiany pomiędzy systemami. Po raz pierwszy zaprezentowany został na walnym zgromadzeniu HL7we wrześniu 1998 roku. Kolejne wydania standardu były akceptowane jako standard ANSI w latach 2000 (wyd. 1) i 2005 (wyd. 2).
Użycie standardu HL7 CDA oraz autoryzacji e-podpisem pozwala na tworzenie, przechowywanie oraz udostępnianie dokumentacji medycznej pacjentów w formie wyłącznie elektronicznej. Oznacza to szybszy dostęp do oryginałów dokumentacji, co znacznie usprawnia proces obsługi pacjentów. Postać elektroniczna pozwala też na zastosowanie zaawansowanych mechanizmów ochrony danych przed niepowołanym dostępem czy utratą.
Źródło: Lux Med