W dniu 25 października 2013 r. weszła w życie dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/24/UE z dnia 9 marca 2011 r. w sprawie stosowania praw pacjentów w transgranicznej opiece zdrowotnej (Dz. Urz. UE L 88 z 4.04.2011, s. 45). Zgodnie z art. 4 ust. 4 dyrektywy państwa członkowskie zapewniają, aby świadczeniodawcy stosowali na swoim terytorium wobec pacjentów z innych państw członkowskich tę samą skalę opłat za opiekę zdrowotną, która jest stosowana wobec pacjentów krajowych w porównywalnej sytuacji zdrowotnej, lub pobierały opłatę skalkulowaną zgodnie z obiektywnymi, niedyskryminacyjnymi kryteriami, jeżeli nie istnieje porównywalna cena dla pacjentów krajowych. Jednocześnie, kolejne zdanie stanowi wyraźnie, iż niniejszy ustęp nie narusza przepisów krajowych, które umożliwiają świadczeniodawcom ustalanie własnych cen, pod warunkiem, że nie dyskryminują oni pacjentów z innych państw członkowskich. Podsumowując, oznacza to, iż, co do zasady, świadczeniodawcy w państwach członkowskich UE mają swobodę w kształtowaniu cen za udzielone świadczenia opieki zdrowotnej, przy czym nie mogą one mieć charakteru dyskryminującego w odniesieniu do pacjentów z krajów członkowskich. W ocenie Autora odpowiedzi, biorąc powyższe pod uwagę, wydaje się, iż najbezpieczniejszym rozwiązaniem będzie stosowanie wobec pacjentów z innych państw UE takich samych lub bardzo zbliżonych opłat za procedury medyczne, jakie stosowane są wobec pacjentów polskich.